محققان دانشگاه شیکا گو می گویند: اختلال بویایی بیشتر از هر چیز دیگری می تواند از نقص ترمیم در بدن ، پیری زودرس ، قرار گرفتن در معرض میکروب ها و آلاینده ها خبر دهد .
دانشمندان معتقدند در پنج سال آینده کاهش یا فقدان حس بویایی می تواند در تشخیص خطر مرگ نقش بسیار مهمی را ایفا کند در بسیاری از موارد کاهش حس بویایی به خودی خود خطری در بر ندارد ولی گاهی ممکن است علائم بروز یک بیماری خطر ناک باشد.
اختلال بویایی بیشتر از هر چیز دیگری هشدار بدن در تشخیص برخی از تومورها ی مغز و همچنین بیمارانی که مبتلا به نقص ایمنی بدن مانند ایدز هستند را نشان می د هد.
کاهش یا فقدان حس بویایی که دراصطلاح عامیانه به آن کر بویی گفته می شود بیشتر گریبان گیر سالمندان بین ۷۰ الی ۸۰ ساله ی جامعه است وهنوز درمان شناخته شده ای برای این افراد وجود ندارد. این در حالی است که آمارها درگیری ۲ تا ۱۰ درصد از افراد جامعه را نسبت به کاهش یا فقدان حس بویایی نشان می دهد.
در بسیاری از موارد فقدان حس بویایی ( آنوسمی) ، کاهش حس بویایی (هیپوسمی) ،حساسیت اضافه نسبت به همه بوها ( هیپروسمی) موقت و قابل درمان است.
در برخی از موارد دارو و در بعضی دیگر عمل جراحی راه نجات بیماران از کاهش یا فقدان حس بویایی است .
درمان دارویی
التهاب داخل بینی ، عفونت های تنفسی ، احتقان و ترشح بینی و سینوزیت عواملی هستند که مانع می شوند مولکول بوییدنی بتواند خود را به پایانه های اعصاب بویایی که در داخل حفره بینی قرار دارد برساند و عصب حسی آن را تحریک کند.
برای این دسته از بیماران ، جهت از بین بردن پولیپ های بزرگی که راه هوا را می بندند و به درمان دارویی جواب مثبت نداده اند عمل جراحی توصیه می شود.
جراحی پلاستیک نامناسب قبلی و همچنین انحراف و بد شکلی استخوان بینی که به دلایل مختلف از جمله نواقص مادر زادی ، تصادف ، ضربه و … راه ورود مولکول های هوا را مسدود کرده است از جمله مواردی هستند که برایبازگرداندن حس بویایی در بیمار نیاز به جراحی دارند.
☰
دیدگاهتان را بنویسید